Mieszkam na Wildzie od urodzenia i nie wyobrażam sobie, że mogłabym mieszkać gdziekolwiek indziej. Zawsze mówiono, że Wilda jest dzielnicą dość niebezpieczną, lecz to się zmienia. Szczególnie, że widać jak bardzo zaczęła się rozwijać. Przywracanie życia starym obiektom dodało uroku i podniosło jakość życia mieszkańców. Przed nami jeszcze długa droga, ale wierzę, że każdy zamieszkujący moją ukochaną Wildę też odnajdzie tu swój dom, w którym poczuje się bezpiecznie. Chciałabym, aby na naszej Wildzie było czysto i schludnie, zielono i pięknie, a wszelkiego rodzaju inwestycje były trafne i dobrze przemyślane.
Łatwo odnajduję się w zadaniach wymagających myślenia logicznego oraz analitycznego. Nauczyłam się tego, studiując na Politechnice Poznańskiej, gdzie uzyskałam tytuł magistra inżyniera. Dlatego bliskie są dla mnie wszelkie zadania związane z infrastrukturą.
W najmłodszych latach wstąpiłam do harcerstwa – Hufiec ZHP Poznań-Wilda – gdzie zostałam instruktorem. Tam spełniałam się jako organizator oraz wychowawca kolejnych pokoleń młodych, kreatywnych ludzi. Dlatego edukacja jest dla mnie niezwykle istotna, w myśl opinii Jana Zamoyskiego: „Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie”.
Często angażowałam się w wiele akcji charytatywnych dla potrzebujących. Ważny jest dla mnie głos każdego obywatela. Chciałabym nauczyć społeczeństwo rozmawiania za pomocą argumentów i patrzenia na problem perspektywicznie – aby zamiast krytyki pojawiały się pomysły i rozwiązania.
Dzięki aktywności fizycznej jesteśmy zdrowsi i lepiej funkcjonujemy. Ponieważ trenuję od najmłodszych lat siatkówkę, wiem, jak ważna jest praca zespołowa oraz długoterminowy wysiłek (czasami z dodatkiem poświęcenia), aby osiągnąć ten wymarzony cel.
Wydarzenia kulturalne pozwalają nam spotykać się z ludźmi, łączyć za pomocą pasji oraz odnajdywać chwile wytchnienia w wiecznie zabieganym świecie. Rodziny będą miały możliwość spędzenia wspólnie czasu, a spotkania z przyjaciółmi będą za każdym razem inne. Takie inicjatywy popieram całym sercem.
